در ضرورت تشکل فراگیر اهل سنت

تورکمنیا: آقای عظیم قرنجیک ،یکی از صاحب قلمان استان در ذیل مطلبی که آقای عبدالحمید کرد بچه تحت عنوان "عدم دعوت از نمایندگان اهل سنت در مراسم تحلیف ریاست جمهوری دوره دوازدهم اتفاقی نامیمون و غیر قابل توجیه است" نوشته بودند حاشیه ئی تحریر نمودند که بنا بر اهمیت موضوع آن را با اجازهء نگارنده محترم بعنوان یک مطلب جهت استفاده عموم  در اینجا می آوریم.

در ضرورت تشکل فراگیر اهل سنت :

جامعه اهل سنت کشور ، برای اینکه در پازل قدرت سیاسی کشور ، سهمی داشته باشد ، باید به سلاح سازماندهی و تشکل یابی مجهز گردد .اهل سنت و در سطحی گسترده تر جوامع اقوام و مذاهب جز در سایه سازماندهی و تشکلی فراگیر ، نمی توانند به یک نیروی تاثیرگذار در صحنه و سپهر سیاست کشور تبدیل شوند . چرا که آنان بدلیل عدم سازماندهی ، قدرتی کارآمد و تاثیر گذار نخواهند داشت ، و بدون قدرت هم نمی توان در حیات سیاسی کشور نقشی درخور و بایسته ایفا نمود . لذا ضرورت دارد جوامع قومی و مذهبی بالاخص جامعه اهل سنت به فکر سازماندهی و تشکل یابی باشند ، چرا که سازماندهی ، تنها راه رسیدن به قدرت سیاسی در کشورمان است و همینطور سازماندهی ، بنیاد استواری سیاسی و در نتیجه پیش شرط آزادی سیاسی نیز هست . در جهان دستخوش جهانی سازی ، آن کسی بر آینده نظارت خواهد داشت که سیاستش را سازمان داده باشد .
عدم دعوت از حضرت مولوی عبدالحمید بعنوان نماینده اهل سنت در مراسم تحلیف ریاست جمهوری دوازدهم ، که بحق در حمایت از آقای روحانی سنگ تمام گذاشته بودند - دعوت از بزرگان هر یک از اقوام حامی روحانی پیش کش - نشان داد که ، حاکمان کشور ، اهل سنت را صرفاً برای " زینت الانتخابات " می خواهند و برای بعداز انتخابات ، ضرورتی به بازی گرفتن آنها در سپهر سیاسی کشور نمی بینند . و این مسئله را در تقسیم غنائم ( در ترکیب هیات دولت و انتخاب وزیران )می توان بصورت مصداقی مشاهده کرد .
اینان فراموش کرده اند که اگر نبود ، رای اهل سنت ( که حداقل بیش از شش میلیون برآورد شده ) شاید بازی قدرت به شیوه ای دیگر رقم می خورد و شاید در آن وضعیت ، چه بسا مصداق این ضرب المثل می گشتیم که : " نه از تاک - رئیس جمهوری آقای روحانی - نشان می ماند و نه از تاکنشان - اصلاح و اعتدال طلبان . "
کسی چه می داند شاید هم منظور و هدف از این حرکات دل شکن ، روی گردانیدن اهل سنت و جامعه اقوام و مذاهب ، از حمایت اصلاح طلبان و نیز دولت باصطلاح تدبیر و امید و گسترش نا امیدی و افسردگی سیاسی در میان اقوام و مذاهب باشد . که زمینه و بستر این نا امیدی همین امروز با معرفی کابینه ای نسبتاً ضعیف و با عدم معرفی وزیری از اهل سنت و همینطور وزیری از بین زنان ، بیشتر فراهم گشته و مایه دلسردی مردمی که امیدی به این کابینه بسته بودند ، گشته است .

نوشتن دیدگاه